Terug kijken op een super mooi WK

Resultaat:

Om maar te beginnen met het resultaat. Ik ben 9e van de wereld geworden, of 16e, het is maar hoe je het bekijkt 🙂 En zoals jullie weten is mijn glas altijd halfvol! Ik heb even nodig gehad om de teleurstelling te verwerken maar ik kan nu trots terug kijken.

Taekwondo is een sport die door 80 miljoen mensen in de wereld beoefend wordt. Als je dan bij deze de top zit mag je natuurlijk niet klagen. Zeker niet als je uit een land komt waar de sport niet een proffesionele status heeft.

Dat wil zeggen, je hebt er veel kosten aan, ik train met een clubje vrienden(wel elke dag en net zo hard) en af en toe bij het Nederlands team. Dit gesteund door mensen om mij heen en binnen de mogelijkheden die ik heb.

In veel andere top landen hebben ze wel een fulltime systeem met financieen en alle middelen. Des te meer reden om zo terug kijkend te beseffen dat dit zo slecht nog niet is.

Hoe is het gegaan?

Na met mijn vaste trainingsmaatjes een uitstekende voorbereiding te hebben gedaan was ik in goede vorm! Ik ben dan wel 34 en dan schijn je ouder te zijn, maar mijn lichaam voelde zich snel, sterk en de conditie was goed. Door jaren ervaring en ook voorbereiding zat het ook mentaal natuurlijk ook goed. Ik was er klaar voor!

Ook in Korea was de voorbereiding en sfeer in het team goed. Lekker eten, samen met kamergenoot Fahd en teamgenote, Dina en coach Manni, lekker trainen en daarnaast ook nog eens gezellig.

Nog even nieuwe electronische voetbeschermers halen zodat ook de techniek zo min mogelijk problemen kan veroorzaken. En het bleek dat dit nodig was. Ik kon mijn oude sokken laten testen en wat bleek………….

De helft van de sensoren deden het maar!! Dat betekend dus dat ik op Open Nederlands en Open Belgisch met half werkende sokken wedstrijden heb gedaan! Vandaar dat het resultaat toen wat tegenviel, terwijl ik wel redelijk goed speelde voor mijn gevoel haha. Ik hou best van een uitdaging maar zo maak ik het mezelf wel erg lastig. Gelukkig had ik me alsnog voor het WK kunnen kwalificeren en is alles nu alsnog geregeld met nieuwe beschermers 🙂 Geen probleem.

Mijn vriendin Michelle en dochter Jamie kwamen ook kijken. Daarnaast ook mijn trainingsmaat/coach (Merdan) en vriendin Daphne. Alle positieve energie aanwezig! Check! Voor de wedstrijd dag heb ik nog even met hen gegeten en toen mocht gebeuren!

Wedstrijddag

Door mijn ranking op de wereldranglijst had ik de 1e ronde een vrijloting. Niet altijd een voordeel maar het scheelt wel weer 1 wedstrijd. (Er zaten bijna 64 mensen in mijn poule)

Ik moest tegen Australie vechten en zat dus meteen in de ronde van de beste 32. Ik was scherp, maakte hoofdtreffers en won de wedstrijd met meerdere punten verschil. Door naar de ronde van de beste 16.

Hier mocht ik al aantreden tegen een van de top favorieten, Aziatisch kampioen en ook finalist van afgelopen Grandprix. De Koreaan Don In Kyo.
Ik was er klaar voor en had er zin in. Samen met coach Manni hadden we er volle vertrouwen in! De eerste ronde ging erg gelijk op. We konden niet bij elkaar scoren maar de Koreaan stond alleen 1 punt voor door een waarschuwing die ik van de scheids kreeg.

De 2e ronde kreeg ik veel waarschuwingen van de scheidsrechter. Ondanks dat ik goed voorbereid was op de nieuwe regels was deze scheidsrechter extreem streng in vergelijking met de vorige partij. Ook vielen ze regelmatig helaas alleen aan mijn kant. Ik wilde dit in de 2e ronde al direct aanpassen maar de scheids bleef extreem eenzijdig streng. Zo liep de score alleen al door deze waarschuwingen naar een 8-1.

Dit was erg jammer want qua trappen had hij niet veel bij mij gescored. Misschien 2 keer. De tactiek van de 1e ronde die juist zo goed werkte moet ik hierdoor aanpassen vanwege het punten verschil. Daarnaast moet ik uitienlijk toch meer riscio’s nemen. Deze tegenstander uit thuisland Korea was te goed om even 10 punten verschil in te halen. Hij won en ging er later dus ook met een medaille vandoor.

Erg zonde omdat ik qua spel wel op het niveau zat en zeker mee kon komen. Als het alleen om de punten ging en gelijk op zou gaan was het misschien een andere wedstrijd geweest. Maar ook dit hoort bij topsport. Als je wereldkampioen wil worden moet alles op zo’n dag samenvallen.
Dat bleek wel weer toen later de Duitser wereldkampioen werd. Deze jongen heb ik 2 jaar terug nog verslagen en ik had zeker niet verwacht dat hij zou winnen. Hij zei exact hetzelfde tegen mij toen ik hem later sprak. Jeroen, alles zat mee, de loting, ik was in vorm en een beetje geluk. Ik had het niet verwacht.
Zo zie je maar! Alles moet samenvallen, de dingen die je wel in de hand hebt, de dingen die je niet in de hand hebt. Ik geloof nog steeds dat je het grootste gedeelte zelf in de hand hebt! Het hielp me wel weer mee om te relativeren. Ik heb wel eens gewonnen van de Europees kampioen, ook van de wereldkampioen en ook van de Vice Olympisch kampioen. Helaas niet op de dag van het Wk. De dingen die ik goed in de hand had, (mijn fysieke vorm en mindset) waren prima en dus meer kon ik niet doern!
Zoals mijn dochter Jamie altijd zingt van de Disney Frozen tekenfilm: let it goooo, let it gooooo.

Terugkijkend

Je moet het dan doen met de plek tussen 9e en 16e. Na flink teleurgesteld te zijn kon ik toch weer trots en blij zijn achteraf. Hieronder de redenen waarom:

-Ik heb veel complimenten gekregen van mijn supporters over hoe ik gespeeld heb, maar ook over hoe ik in de race sta, even los van de uitslag.  Dat doet mij erg veel goed en vergeet ik niet snel!

-Mijn familie en vrienden waren erbij en trots op mij. Het was een super mooi WK, een herinnering die maar weinig mensen mogen op doen.

Tijd om even vakantie te houden en na te denken over nieuwe doelen! Ik kom weer sterker terug op wat voor een manier dan ook, met welk doel dan ook! To be continued! #BeDoHave